- επικρατής
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Αθηναίος ρήτορας και δημαγωγός, οπαδός του δημοκρατικού κόμματος (αρχές 4ου αι. π.Χ.). Κατηγορήθηκε για κλοπή και ο Λυσίας έγραψε λόγο εναντίον του, το 389 π.Χ. Λέγεται ότι καταδικάστηκε σε θάνατο.
2. Ε. ο Αμβρακιώτης (4ος αι. π.Χ.). Ποιητής που ανήκε στις αρχές της Μέσης κωμωδίας. Έργα του είναι τα Αντιλαΐς,Αμαζόνες, Δοόπρατος, Έμπορος, Τριόδους ή Ρωποπώλη, και Χορός.
3. Γλύπτης του 2ου ή 1ου αι. π.Χ.
* * *-ές (AM ἐπικρατής, -ές) νεοελλ. βιολ. φρ. «επικρατής χαρακτήρας» — κληρονομικός χαρακτήρας που βρίσκεται σε ένα αλληλόμορφο γονίδιο και υπερέχει τού αντίστοιχου χαρακτήρα στο ομόλογο γονίδιονεοελλ.-αρχ.(στον συγκριτ.) επικρατέστεροςισχυρότερος, υπέρτερος, συνηθέστερος («η επικρατέστερη άποψη, θεωρία, γνώμη» κ.λπ.)μσν.(για χειμώνα) βαρύςαρχ.1. αυτός που υπερισχύει, επικρατεί, δεσπόζει2. «κατὰ τὸ ἐπικρατέστερον» — με επιτυχία, με υπεροχή, με επικράτηση.επίρρ...ἐπικρατέωςαρχ.με ορμή, δυνατά, ισχυρώς.[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κρατής (< κράτος)].
Dictionary of Greek. 2013.